အရက္ဆိုင္မွာ စားပြဲထုိးလုပ္ခဲ့ရေပမယ့္ ငယ္ဘဝအိပ္မက္ကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာလူငယ္တဦး

ကြၽန္​​ေတာ္​ငယ္​ငယ္​က အိမ္​က ​အေတာ္​​ဆင္​းရဲတယ္။ ကြၽန္​​ေတာ္​ ၄ တန္​း​ေအာင္​​ေတာ့ အိမ္​က စား​ေသာက္​ဆု္​ိင္​က​ေလး စ ဖြင္​့တယ္​။ နယ္​ဘက္​ျဖစ္​လုိ႔ အစားအ​ေသာက္​ထက္​ အရက္​ ဘီယာ ပုိ​ေရာင္​းရတယ္​။ အဲ့တုန္​းက က်ဴ ႐ွင္​မ​ေနဘူး။ ဆုိင္​မွာပဲ စားပြဲထုိးရတယ္​။

ည​ေန ၅ နာရီဆုိ ဆုိင္​ထဲ လူ စ စည္​ၿပီ။ ရြာက အရက္​သမား​ေတြ​​ စ စု​ေန​ေလာက္​ၿပီလုိ႔ ​ေျပာလုိ႔ရတယ္​။ ဆုိင္​ထဲ တဖြဲဖြဲ ဝင္​လုိက္​ ထြက္​လိုက္​ပါပဲ။ ဂရမ္​း၊ rc၊ မန္​း​ေလးရမ္​၊ ဟုိက္​ကလက္​၊ ျမန္​မာ၊ မန္​း​ေလး၊ ဘီယာခ်မ္​း၊ ​ေမၿမိဳ႕ဝုိင္​၊ မန္​က်ည္​း၊ ​ေကာ္​ဝီ အစုံပဲ ( မွတ္​မိသ​ေလာက္​ )။ ဆုိင္​မွာ စားပြဲထုိးရင္​း ​ေက်ာင္​းတက္​ရင္​းပါပဲ။

ေႏြရာသီ ​ေရာက္​​ေတာ့ ရြာမွာ ယဥ္​​ေက်းလိမၼာသင္​တန္​း ဖြင္​့တယ္​။ အ​ေမကပုိ႔​ေတာ့ တက္​ျဖစ္​တယ္​။ အဲ့မွာပဲ ကြၽန္​​ေတာ္​ စ ခြဲျခားဆက္​ဆံခံရတာပါပဲ။ ကြၽန္​​ေတာ္​တုိ႔ကုိ စာသင္​​ေပးတဲ့ ဦးဇင္​းက ” မိစၦာဇီဝ အသက္​​ေမြးမႈ လုပ္​ငန္​း ၅ မ်ိဳး ” အ​ေၾကာင္​း စ သင္​တယ္​။ အဲ့မွာ အခ်က္​ ၅ ခ်က္​ ႐ွိတယ္​။

ဒါ​ေပမဲ့ အရက္​​ေရာင္​းတာ မ​ေကာင္​းဆုိးဝါး လုပ္​ငန္​းျဖစ္​​ေၾကာင္​းကုိ တသီခ်င္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ တည္​့တည္​့ႀကီး ၾကည္​့ၿပီး​ေျပာ​ေတာ့တာပါပဲ။ က်ြန္​ေ​တာ္မွတ္မိတယ္။ အဲ့ဦးဇင္းက စသင္ကတည္းက က်ြန္​ေတ​​​​​ာ့္ကုိ စုိက္​ျကည့္​​ေနတာ။ ​​​​​​အတန္​းထဲ​က ​ေက်ာင္​းသား၊​ေက်ာင္​းသူ ကုိရင္​ သီလ႐ွင္​ အကုန္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ရြွံ႕ရွာတဲ့ အၾကည္​့နဲ႔ ဝုိင္​းၾကည့္​့ၾက​ေတာ့တာပဲ။

ကြၽန္​​ေတာ္​ အရမ္​း႐ွက္​မိတယ္​​။ လူ​ေတ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ သတိမထားမိတဲ့ အခ်ိန္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ မ်က္​ရည္​က်​ေတာ့တာပါပဲ။ အဲ့သည္​့​ေန႔က ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ဘယ္​သူမွ စကား မ​ေျပာ​ေတာ့။ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း တစ္​​ေယာက္​တည္​း ႀကိတ္​ငုိခဲ့တယ္​။ ည​ေန​ေရာက္​​ေတာ့ အရက္​သမား​ေတနဲ႔ စကား​ေျပာရင္​း ရယ္​မိတာပါပဲ။

​ေနာက္​​ေန႔ ယဥ္​​ေက်းလိမၼာသင္​တန္​း ​ေရာက္​​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ဆရာမတစ္​ခ်ိဳ႕ ခြဲျခားဆက္​ဆံတာပါပဲ။ ကြယ္​ရာမွာ​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ​ေခၚတဲ့နာမည္​က “အရက္​ဆုိင္​က ​ေကာင္​​” တဲ့။ ဆရာမ​ေတ ဘာ​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​႔​ေတာ္​့ကုိ ခြဲျခားဆက္​ဆံမွန္​း ကြၽန္​​ေတာ္​ နားမလည္​ဘူး။

ကြၽန္​​ေတာ္​က ဘာ​ေတမ်ား အမွားလုပ္​မိလို႔လဲ။ ဘုမသိ ဘမသိ ကုိယ္​နဲ႔ တခါမွ မသိတဲ့ လူႏွစ္​​ေယာက္​​ေမြးလုိ႔ လူလာ ျဖစ္​တယ္​​။ သူတုိ႔ကုိ အ​ေဖ အ​ေမလုိ႔ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေခၚတယ္​။ သူတုိ႔က ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ခ်စ္​သလုိ ကြၽန္​​ေတာ္​္​လည္​း သူတုိ႔ကုိ ခ်စ္​တယ္​​ေလ။ သူတုိ႔က ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ​ေက်ာင္​းထားတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က လိမ္​လိမ္​မာမာ​ေနတယ္​။ စာႀကိဳးစားခဲ့တယ္​။ မိဘ အလုပ္​ကုိ ဝုိင္​းကူလုပ္​​ေပးခဲ့တာပါပဲ။

ဒီလုိနဲ႔ ၅ တန္​း တႏွစ္​ကုန္​တယ္​။ ​ေႏြရာသီ ​ေရာက္​္​တယ္​။ ​ေန႔လယ္​ဆုိ အား​ေန​ေတာ့ ၇ တန္​း ဆရာမတစ္​​ေယာက္​ဆီက ​ေရခဲ​ေခ်ာင္​း ယူ​ေရာင္​းတယ္​။ တ​ေခ်ာင္​း ​ေလးဆယ္​နဲ႔ ယူ ငါးဆယ္​နဲ႔ ျပန္​​ေရာင္​းတာပါပဲ။ ဘာရယ္​လုိ႔ မသိဘူး။ အတန္​း ထဲက ​ေကာင္​မ​ေလး​ေတြ ကြၽန္​​ေတာ္နဲ႔ ​ေရခဲပုန္​းကုိ ျမင္​​ေတာ့ ျပံဳးစိစိလုပ္​သြားၾကတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္က​ေတာ့ ခက္​တည္​တည္​ပါပဲ။

တ​ေန႔ ကြၽန္​​ေတာ္​က PCO ဖုန္​းဆုိင္​​ေဘးမွာ ​ေရခဲ​ေခ်ာင္​း​ေရာင္​း​ေနတာ။ အင္​ဂ်င္​နီယာ တ​ေယာက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​့ ​ေရခဲ​ေခ်ာင္​း ကုိ ယူစားၿပီး ပုိက္​ဆံမ​ေပးဘူး။ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ဇြတ္​​ေတာင္​းတာ​ေပါ့။ သူက စ သလုိလုိ နဲ႔ ထြက္​သြားတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က မရမက အက်ၤ ီ လိုက္​ဆြဲ​ေတာင္​း​ေတာ့မွ တြန္​းလုိက္​တယ္​​။ ၿပီး​ေတာ့မွ ဆဲ ဆုိၿပီး ပုိက္​ဆံ​ေပးသြားတာ။ ဘယ္​သူမွ ဒါကို ​ေကာင္​း​ေကာင္​းမျမင္​ပါဘူး။

ပညာတတ္​​ေပမဲ့ လူတစ္​​ေယာက္​ကုိ စိတ္​ဆင္​းရဲ​ေအာင္​လုပ္​မွ ​ေပ်ာ္​တဲ့သူ​ေတြ႐ွိပါ့လားလုိ႔ သင္​ခန္​းစာ ရလုိက္​တယ္​။ ည​ေန​ေရာက္​​ေတာ့ ထုံးစံအတိ​ုင္​းပါပဲ ။ ဆုိင္​မွာ စားပြဲထုိးရတာပါပဲ။

အ​ေဖ့အမ်ိဳး​ေတြက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ႏွိမ္​တယ္​ဗ်။ “အရက္​ခြက္​ ကိုင္​ၿပီး ႀကီးလာတဲ့​ေကာင္​ ႀကီးရင္​ ဘာျဖစ္​လာမွာ မုိ႔လုိ႔လဲတဲ့။ “အဲ့စကားက​ေတာ့ အသည္​းနာတယ္ဗ်။ အမ်ိဳးအရင္​းႀကီး ​ေစာ္​ကားလုိ႔။

၆တန္​းက်​ေတာ့လည္​းတူတူပါပဲ။ ​ေက်ာင္​းပိတ္​ရင္​ ​ေရခဲ​ေခ်ာင္​း ​ေရာင္​း။ ညက်​ေတာ့ စားပြဲထုိး။ ၇တန္​းတက္​ေတာ့လည္​း အဂၤလိပ္​စာသင္​တဲ့ဆရာက မင္​းဘာမွ ​မတတ္​ဘူး။ အဆင္​့မ႐ွိဘူးတဲ့။ အဲ့သည္​့အခ်ိန္​က ​​ေတာ္​ေတာ္​ေလး​​ေၾကကြဲသြားတယ္ ။ ရြာက လာတဲ့​ေကာင္​ဆုိ​ေတာ့ ရြာ​ေၾကာင္​းမွာ အဂၤလိပ္​စာ ​ေကာင္​း​ေကာင္​း မသင္​​ေပးခဲ့ရဘူ။ ျမဳိ့​ေရာက္​​ေတာ့ ​ေက်ာင္းမွာ grammar မသင္​ရတဲ့အျပင္​ အႏွိမ္​ခံ​ေတာ့ ​ေၾကကြဲမိတာ​ေပါ့။

ဒါ​ေပမဲ့ မငုိ​ေတာ့ပါဘူး။ မရတာ ကုိယ္​တစ္​​ေယာက္​ထဲမွ မဟုတ္​တာ။ ​​ေဘးရြာက​ေကာင္​​ေတလည္​း ရတာမွ မဟုတ္​ဘဲ။ အားမငယ္​မိပါဘူး။ အဲ့သည္​့တုန္​းက အဆင္​့ ၅၇၊ ၅၈ အျမဲရတယ္​။ လူက​ေတာ့ ၅၈ ​ေယာက္​​ပါပဲ။ ၇တန္​း​ ေႏြရာသီ​ေရာက္​​ေတာ့ အဆင္​့တက္​သြားတယ္​။ ​ေရခဲ​ေခ်ာင္​းမ​ေရာင္​း​ေတာ့ဘူး ​ေထာ္​လာဂ်ီ စပယ္ယာလုိက္​ရတယ္။ အုတ္​၊ သဲ၊ ​ေက်ာက္​၊ ထုံး၊ ဘိလပ္​​ေျမ အကုန္​လုိက္​တင္​ဘူးတယ္​။ ည​ေန​ေရာက္​ရင္​​ေတာ့ စားပြဲထုိးပါပဲ။ ၈ တန္​းလည္​း ထုိနည္း​လည္​း​ေကာင္​း ပါပဲ။

ကုိးတန္​း​ေရာက္​​ေတာ့ စားပြဲထုိးတယ္​ ​ေက်ာင္​းတက္​တယ္​။ က်ဴ ႐ွင္​မ​ေနဘူး။ brighter grammar ကိုယ့္ဘာသာ self-study လုပ္​တယ္​။ တစ္​ႏွစ္​လုံး အဂၤလိပ္​စာ ​ေကာင္​း​ေအာင္​ ​ေသခ်ာလုပ္​တယ္​။ က်ဴ႐ွင္​မ​ေန​ေတာ့ လပတ္​ ႏွစ္​ဝက္​ကအစ အဆုံးထိ ​ေမးခြန္​းမရပါဘူး။ က်န္​တဲ့​ေက်ာင္​းသား​ေတ​ေတာ့ ရၾကတယ္​။ အဲ့​ေကာင္​​ေတက ကြၽန္​​ေတာ့ကုိ အမွတ္​ျပည္​့ ရသြားမွာ​ေၾကာက္​လုိ႔ ဘယ္​​ေတာ့မွ ​ေမးခြန္​းကုိ ​ေျပာမျပခဲ့ၾကပါဘူး။ ​ေျပာမျပ​ေပးတဲ့​​ေကာင္​​ေတြကို ကြၽန္​​ေတာ္ ျပႆ နာ မ႐ွာတဲ့အျပင္​ ျပံဳ းျ​ပ​ေနက်ပါ။

ဆယ္​တန္​း​ေရာက္​​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​ခ်စ္​တဲ့ ​ေထာ္​လာဂ်ီ​ေလးကုိ အိမ္​​က​ေရာင္​းတယ္​။ ၿပီး​ေတာ့ သူရိန္​နန္​းကုိ ပုိ႔တယ္​။ Day တက္​တာပါ။ ​ေဘာ္​ဒါလည္​း မ​ေနႏုိင္​ပါဘူး။ သူရိန္​နန္​း​ေဘးက ဘုန္​းၾကီး​ေက်ာင္​းမွာ ကပ္​​ေနရတာပါပဲ။ အ​ေဆာင္​က သူငယ္ခ်င​္း​ေတြ​ မနက္​စာ စားလုိ့မ​ေကာင္း​ေ​ျကာင္းညည္းရင္ က်ြန္​ေတ​​​​ာ္ကျပံဳးတယ္။ မနက္​​​တုိင္​း မနက္စာ​ မစားရတာကုိး။ ​ေန႔လယ္​စာ ​ေက်ာင္​းမ​ွာစားတယ္​။ ညစာ​ေတာ့ ထမင္​းနဲ႔ ဟင္​း​​ေပါင္​း​ေပါ့။ ငွက္​သုိက္​ဆုိတာ​ေတာ့ တခါမွ စိတ္​ကူးမယဥ္​မိ။

အ​ေဆာင္​ကသူငယ္​ခ်င္​း​ေတ ည စာၾကာၾကာၾကည္​့ရလုိ႔ ညည္​းတဲ့အခါ ကြၽန္​​ေတာ္​ ျပံဳးတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​က မီးပ်က္​ရင္​ စာၾကည္​့မီး​အိမ္​က​ေလးက​ ေသး​ေတာ့​ေကာင္​း​ေကာင္​းမျမင္​ရဘူး။ အဲ့အခ်ိန္​ သူရိန္​နန္​းလမ္​းၾကားက ဇရပ္​နားမွာ ထုိင္​က်က္​​ေနက်။ security ဦး​ေလးႀကီးမ်ားကုိ ​ေကာင္​း​ေကာင္​းမွတ္​မိ္​တယ္​။

ဆယ္​တန္​း ​ေအာင္​​ေတာ့ 4D။ အ​ေမနဲ႔​အ​ေဖ အရက္​ဆိုင္​ပိတ္​ၿပီ။ အ​ေၾကာင္းက သူ႔သားကို ​ေဆး​​ေက်ာင္​းတက္​​ေစခ်င္​လုိ႔။ အထင္​​ေတာ့မႀကီးပါနဲ႔ ​ေဆး​ေက်ာင္​းကို ​ေနာက္​ဆုံးအမွတ္​နဲ႔ မီတာပါ။ ကြၽန္​​ေတာ္​က ျပတ္​တယ္​၊ ​ေဆးလိုင္​း စိတ္​မဝင္​စားဘူး။ environmental science စိတ္​ဝင္​စားတာ။ ​ေဖာင္​ျဖည္​့ရက္​နီး​ေတာ့ မိန္​းထဲကုိ အဂၤလိပ္​စာထူးခြၽန္​ ​ေလ်ွာက္​တယ္​။ ၿပီးမွ es ဘက္​ ကူးမယ္​​ေပါ့။ ​ခြင္​့ျပဳတဲ့ အ​ေဖနဲ႔အ​ေမ ​ေက်းဇူးႀကီးပါတယ္​။

Eng ထူးခြၽန္​တက္​ပါတယ္​။ ပထမႏွစ္​ ​ေဝ​ေလ​ေလ ပါပဲ။ ဒုတ္ိယႏွစ္​ ဒုတိယ semester မွာ zool ဌာနက Dr.​ေဒၚမီမီ​ေက်ာ္​နဲ႔ ​ေတြ႔ၿပီးတဲ့ ​ေနာက္ ​လမ္​းစ​ေတြ႔​တယ္​။ environmental science အ​ေၾကာင္​း ​သင္ယူ​တယ္​။ ၿပီး​ေတာ့ ႏုိင္​ငံျခား scholarship ​ေလ်ွာက္​ဖုိ႔ တုိက္​တြန္​းတယ္​။

အဲ့ sem မွာပဲ စာ​ေသခ်ာလုပ္​တယ္​။ indo ကုိ ဒီႏုိင္​ငံက Asean Universities Network ထဲပါတဲ့ MU က ​ေက်ာင္​းသား ႏွစ္​ေယာက္​လႊတ္​​ေပးတယ္​။ ကံက​ေကာင္​း​ေတာ့ ႏူတ္​​ေျဖစာ​ေမးပြဲ​ေအာင္​သြားတယ္​ ( လုံးဝ ကံ​ေကာင္​းတာပါ ) ရန္​ကုန္​ကုိ​ေတာင္​ တခါမွ မ​ေရာက္​ဖူးတဲ့ ​ေကာင္​ ဘန္​​ေကာက္​​ေတာင္​ transit နဲ႔ ​ေရာက္​ဖူးသြားတယ္​။ indo မွာ အ​ေတြ႔အၾကံဴ အမ်ားျကီး ရခဲ့တယ္​။

တတိယႏွစ္​ ပထမ semester ​ေရာက္​​ေတာ့ ၂၀၁၈ ႏွစ္​လပုိင္​းက International Conference on Burma/ Myanmar Studies – 2 ( ICBMS 2 ) မွာ penal discussion မွာ panel member တ​ေယာက္​အ​ေနနဲ႔ CSR policy က႑ကုိ ​ေဆြး​ေႏြးခြင္​့ရခဲ့တယ္​။ ၿပီး​ေတာ့ မဲ​ေခါင္​ျမစ္​နဲ႔ ပတ္​သက္​ၿပီး​ေတာ့ ​ေလ့လာတဲ့ သ ု​ေတသနအဖြဲ႔ထဲမွာ ပါဝင္​ခြင္​့ရၿပီ။

ဒါက​ေတာ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့အိပ္​မက္​ပါ။ ငယ္​ငယ္​ကတည္​းက environmental ကုိ ဝါသနာပါတဲ့​ေကာင္​ အိပ္​မက္​​ေတြ ျဖစ္​လာခဲ့ၿပီ။ ဒီႏွစ္​ ၃လပုိင္​း ၁၇ ကစလုိ႔ ကြၽန္​​ေတာ့ ဇာတိ ျမစ္​ငယ္​က က​ေလး​ေတကုိ အဂၤလိပ္​စာ four skills သင္​တန္​း အခမဲ့ ဖြင္​့​ေပးႏုိင္​ခဲ့တယ္​။ IPA ​ေတာင္​ သင္​​ေပးခဲ့​ေသးတယ္​။ က​ေလး​ေတ​ေပ်ာ္​တယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​လည္​း ​ေပ်ာ္​တယ္​။ အခု​ေတာ့ စြယ္​​ေတာ္​က ဆည္​​ေျမာင္​း႐ုံးထဲမွာ အဲ့နားက က​ေလး ​ေတြ မယ္​သီလ႐ွင္​​ေတြကုိ အခမဲ့ သင္​တန္​းတစ္​ခု ထပ္​​ေပး​ေနတယ္​။ ​ေျမျဖဴကု္ိ အားရပါးရ ကုိင္​ရင္​း။ ​ေပ်ာ္​​ေပ်ာ္​ႀကီး စာသင္​​ေနပါတယ္​။

ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ငယ္​ငယ္​က “အရက္​ခြက္​ ကိုင္​ၿပီး ႀကီးလာတဲ့​ေကာင္​ ႀကီးရင္​ ဘာျဖစ္​လာမွာ မုိ႔လုိ႔လဲ ” ဆုိတဲ့ အမ်ိဳး​ေတ သူတ႔ုိသားသမီးကုိ ​ေျမျဖဴ ကုိင္​ၿပီး စာသင္​​ေပးဖိ့ု လာ​ေျပာ​ေနၾကတယ္​။ ကြၽန္​​ေတာ္​့တပည္​့​ေတြ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကု္ိ ကန္​​ေတာ့တာ ဟုိဦးဇင္​းျမင္​​ေတာ့ အံျသ​ေန​ေလရဲ႕။ ယဥ္​​ေက်းလိမၼာသင္​တန္​းမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကုိ ခြဲျခားဆက္​ဆံခဲ့တဲ့ ဆရာမ​ေတလည္​း အခု​ေတာ့ အံျသ​ေန​ေလရဲ႕။ ကုိးတန္​းတုန္​းက ​ေမးခြန္​း​ေတြ ​ေမးမိလုိ႔ မသိဘူး​ေျပာတဲ့ သူငယ္​ခ်င္​း​ေတြ ဘက​ ေက်ာင္​းမွာ ပညာဒါန လုပ္​​ေနတဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့ဆီ ၁၀တန္းစာ​ေ​တြ လာလာ​ေမး​ေန​ေလရဲ႕။ grammar သင္​မ​ေပးဘဲ ႏွိမ္​ခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီး ​ေျမးကုိ က်ြန္​​ေတာ္ ​Phonetics ​ေကာင္​း​ေကာင္​း သင္​​ေပးခဲ့တယ္​။ အရက္​ခြက္​ကုိင္ ​ႀကီးလာတဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေတာင္​ အခု ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေဒသအတြက္​ အက်ိဳး႐ွိတဲ့ ​ေျမျဖဴ ကိုင္တဲ့ လက္​ ျဖစ္​လာခဲ့ၿပီ။ ​ကုိယ္​့ကုိယ္​ကုိ ​ေတြးရင္​း ဝမ္​းသာမိပါတယ္​။

မကူညီခဲ့တဲ့ လူအားလုံးကုိ အခု​ေက်းဇူးတင္​ပါတယ္​။ ခင္​ဗ်ားတုိ႔ မကူညီခဲ့လု့ိ အခု သူတစ္​ပါးကို ​ေကာင္​း​ေကာင္​း ကူညီ တတ္​တဲ့လူျဖစ္​လာပါၿပီ။ ဘြဲ႔ရၿပီးရင္​လည္​း ​ေက်ာင္​းဆရာပဲ လုပ္​မယ္​။ က​ေလး​ေတြရဲ႕ အိပ္​မက္​​ေတကုိ ပံ့ပိုး ​ေပးမယ္​ because ” Every child is special.”

ကြၽန္​​ေတာ္​ တုိက္တြန္​းခ်င္​တာက က​ေလးသူငယ္​ေတြ လိင္​အၾကမ္​းဖက္ခံရတာ၊ လမ္​း​ေဘး​ေရာက္​​ေနတာ​ေတြကုိ အျမန္​ဆုံး ထိန္​းသိမ္​းဖုိ႔လုိလာပါၿပီ။ လုံျခံဳစိတ္​ခ်ရတဲ့ စာသင္​ခန္​းထဲ ပုိ႔ဖုိ႔ လုိလာပါၿပီ။ အခု လမ္​း​ေဘးမွာ ပလပ္​စတစ္​​ေကာက္​​ေနတဲ့ က​ေလး​ေတြ ​ေနာင္​တခ်ိန္​မွာ ပတ္​ဝန္​းက်င္​ထိန္​းသိမ္​း​ေရးပညာ႐ွင္​​ေတြ ျဖစ္​လာႏိုင္ပါတယ္။ က​ေလးတုိင္​းကို မွန္​မွန္​ကန္​ကန္​ျပဳစုၿပိဳး​ေထာင္​ႏိုင္​ရင္​ အနာဂတ္​က လွပ ​ေနပါၿပီ။

Support every child’s dream