ျမန္မာ့စြမ္းအင္၀န္ႀကီးဌာန၏ ေရနံတြင္းေလးခုကို တူးေဖာ္လုပ္ကိုင္ခြင့္ကို ရရွိသြားေၾကာင္း ေၾကညာစာကို ၀မ္းသာအားရ ေ၀ွ႔ယမ္းျပရင္း ဦးမိုးျမင့္က ႐ံုးခန္းထဲသုိ႔ လမ္းေလွ်ာက္၀င္လာသည္။ ေလာေလာလတ္လတ္ ပရင့္ထုတ္ယူလာခဲ့သည့္ အျခားႏိုင္ငံတကာကုမၸဏီႀကီးဆယ္ခု ပါ၀င္ေနသည့္ ထိုေၾကညာခ်က္က ျပည္တြင္းစြမ္းအင္လုပ္ငန္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား ေျပာၾကားၾကေသာ သတင္းစကားမ်ား မွန္ကန္ေနေၾကာင္း သက္ေသျပေနပါသည္။ ဦးမိုးျမင့္က သည္နယ္ပယ္တြင္ေတာ့ ၿပိဳင္ဘက္မရွိဘူးဆုိသည့္စကားပင္ ျဖစ္ပါသည္။
“ဒီျပႆနာကေတာ့ဗ်ာ လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကၽြန္ေတာ့္ကို လာဆက္သြယ္ေနၾကတာပဲ။ စြမ္းအင္အႀကံေပးဆိုတာေတြေပါ့။ သူတို႔ ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတြ႕ခ်င္မွန္း ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီလူေတြကို ႀကိဳးစားၿပီး ေရွာင္ေနရတယ္”ဟု အလုပ္စားပဲြမွာထိုင္ၿပီး ေနရာယူရင္း ဦးမိုးျမင့္ကေျပာလိုက္သည္။
လူေတြက ဦးမိုးျမင့္ကို ဘာေၾကာင့္ေတြ႕ခ်င္ေနရသလဲဆိုသည့္ အေၾကာင္းရင္းကား ေကာင္းစြာရွိပါသည္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံက လမ္းပြင့္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ မိုက္ကယ္ဟုသိၾကသည့္ ဦးမိုးျမင့္က အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၌ပင္ စီးပြားေရးလုပ္ႏုိင္သူအျဖစ္ ႏိုင္ငံတကာစြမ္းအင္ကုမၸဏီႀကီးမ်ားကပင္ အက်ဳိးတူဖက္စပ္လုပ္ကိုင္လိုၾကသည့္ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။ ႏို၀င္ဘာ ၁၅ ရက္တြင္ ေလလံဖြင့္မည့္ ျမန္မာ့ကမ္းလြန္ေရနံလုပ္ကြက္မ်ားအတြက္ ႏုိင္ငံတကာကုမၸဏီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူႏွင့္ဖက္စပ္လုပ္ကိုင္လိုေနၾကသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ေလးဆယ္အတြင္း ဦးမိုးျမင့္က အလုပ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို လုပ္ခဲ့သူျဖစ္၏။ စစ္အာဏာရွင္တစ္ဦး၏ ေလယာဥ္ပ်ံကို ေမာင္းေပးဖူးသူ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏိုင္ငံတကာအေရးယူပိတ္ဆို႔ထားမႈကို ေတာင့္ခံထားႏိုင္ခဲ့သူ၊ အေမရိကန္အစိုးရက သူ႔ကို နာမည္ပ်က္စာရင္းသြင္းထားမႈကို ေအာင္ျမင္စြာ ပယ္ဖ်က္ႏိုင္ခဲ့သူတစ္ဦး စသည္ျဖင့္ျဖစ္ပါသည္။
“တစ္ခါတေလေတာ့ အမွန္အတုိင္းလုပ္ရတာ သိပ္ခက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေရရွည္အက်ဳိးခံစားရတယ္”ဟု သူကဆိုသည္။
ယခုအခါတြင္ ၎က သူ႔ စိတ္ႀကိဳက္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းကိုသာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လုပ္ေဆာင္သြားရန္ စိတ္အားထက္သန္ေနပါသည္။ စြမ္းအင္ကုမၸဏီ ၆၁ ခု တင္ဒါေလွ်ာက္ထားသည့္ ကမ္းလြန္ေရနံလုပ္ခြင့္ လိုင္စင္ခ်ေပးမႈသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ဦးမိုးျမင့္ ႏွစ္အစိတ္နီးပါး က်င္လည္ခဲ့သည့္ စြမ္းအင္လုပ္ငန္းအတြက္ ေျပာစမွတ္ျပဳရသည့္ ေလလံပဲြတစ္ခုျဖစ္ပါသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ့သည့္ ဦးမိုးျမင့္က ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထက္ ႏွစ္အနည္းငယ္ေနာက္က်ၿပီး ရန္ကုန္အဂၤလိပ္မက္သဒစ္ေက်ာင္းတြင္ ပညာဆည္းပူးခဲ့သူျဖစ္သည္။ ဘန္ေကာက္ႏွင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ အေနာက္ဗာဂ်ီးနီးယားတို႔တြင္လည္း ပညာသင္ၾကားခဲ့သည္။ ႐ူပေဗဒဘာသာရပ္ျဖင့္ ဘဲြ႕ရခဲ့၏။ ေလယာဥ္မွဴးအျဖစ္ သင္တန္းတက္ခဲ့ၿပီး ျမန္မာအစိုးရေလေၾကာင္းလိုင္းတြင္ ၁၃ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ အမႈထမ္းခဲ့သည္။ သူက ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏုိင္ငံတကာႏွင့္ အဆက္ျဖတ္ခဲ့ၿပီး ၂၆ ႏွစ္ၾကာ အာဏာရွင္အျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူ ဦးေန၀င္းစီးသည့္ ေလယာဥ္ကို ေမာင္းခဲ့သည့္ ေလယာဥ္မွဴးျဖစ္သည္။
ဦးမိုးျမင့္ကေတာ့ သူသည္ ဦးေန၀င္းကို စကားပင္ ေကာင္းေကာင္းမေျပာခဲ့ဖူးပါဟုဆိုသည္။ သူ႔မိဘႏွစ္ဦးမွာ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္က ေျခာက္လအတြင္း ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆိုသလို ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာအခါ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနအထားမ်ားကို သူစိတ္ပ်က္လာၿပီး ၀န္ထမ္းဘ၀မွ အလုပ္ထြက္ခဲ့ကာ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ “အစိုးရဆီမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကတဲ့ လူေတြအားလံုးပဲ စိတ္ပ်က္ေနခဲ့ၾကတယ္။ ဘယ္သူမွမေပ်ာ္ၾကဘူး”ဟု ပုဆိုးအျပာေရာင္ကို ေကာ္လာကတံုးရွပ္အျဖဴေရာင္အကၤ်ီႏွင့္ တဲြ၀တ္ဆင္ထားသည့္ ဦးမိုးျမင့္ကဆုိပါသည္။
ထိုကဲ့သုိ႔ ရင္နာစရာအျဖစ္အပ်က္မ်ားက ဦးမိုးျမင့္ကို စြမ္းအင္လုပ္ငန္း၌ ေျခခ်ႏိုင္ေအာင္ လမ္းဖြင့္ေပးခဲ့ပါသည္။ စေကာ့တလန္က Galsgow တကၠသိုလ္တြင္ ဘူမိေဗဒပညာရွင္အျဖစ္ သင္ၾကားခဲ့သည့္ သူ႔အေဖက Shell ေရနံကုမၸဏီတြင္ အတိုင္ပင္ခံအျဖစ္ လုပ္ခဲ့ဖူးသည္။ ဦးမိုးျမင့္က ထိုရင္းႏွီးေသာဆက္ဆံမႈကို သူက ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းခ်င္သည္။
Shell က လူေတြကေျပာတယ္။ “မင္းက ေလယာဥ္ေမာင္းတဲ့သူတစ္ေယာက္ပဲ။ ဘူမိေဗဒပညာရွင္မဟုတ္ဘူး”တဲ့။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ျပန္ေျပာတယ္။
“ငါ့ကိုေျခာက္လပဲ အခ်ိန္ေပးပါ။ ေနာက္မွ ငါတို႔ထပ္ေျပာတာေပါ့” လို႔။ ဒါ ေရနံနဲ႔သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕လုပ္ငန္းထဲကို ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္လာခဲ့တဲ့ပံုပါပဲ”
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္က ေလေၾကာင္းပစၥည္းတင္ပို႔သူႏွစ္ဦး၏ အမႈေဆာင္အျဖစ္ ႏွစ္အနည္းငယ္ၾကာ လုပ္ၿပီးသည့္အခါတြင္ ဦးမိုးျမင့္က ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔ ျပန္လာခဲ့သည္။ ေရနံလုပ္ငန္း၀န္ေဆာင္မႈကုမၸဏီျဖစ္သည့္ ျမင့္ႏွင့္ေရာင္းရင္းမ်ားကုမၸဏီကို တည္ေထာင္သည္။ သူ႔ကုမၸဏီ၏၀န္ေဆာင္မႈမ်ားတြင္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးမွ အခမ္းအနားျပင္ဆင္သည္အထိ ပါ၀င္သည္။ သူ၏ေဖာက္သည္မ်ားထဲတြင္ ျပင္သစ္တိုတယ္။ မေလးရွားမွ ပထရြန္နာ။ ကိုရီးယားေရနံေကာ္ပိုေရးတို႔ ပါ၀င္သည္။ ၁၉၉၆ တြင္ သူက MPRL E & P အမည္ရွိ သူ၏ အဓိကကုမၸဏီကို တည္ေထာင္သည္။ ထိုကုမၸဏီက အေမရိကန္ဘိတ္ကာဟုခ်္ကုမၸဏီႏွင့္ ဖက္စပ္လုပ္ကိုင္ၿပီး ေရနံတြင္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ကုမၸဏီက ျမန္မာမွ လုပ္ငန္းျပန္႐ုပ္သြားေသာအခါ ဦးမိုးျမင့္က လုပ္ငန္းကို အျပည့္အ၀တာ၀န္ယူလိုက္သည္။
ဦးမိုးျမင့္က ၎၏ကုမၸဏီမ်ားကို တည္ေထာင္လုပ္ကိုင္ေနစဥ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျခအေနကလည္း ပိုမိုဆုိးရြားလာ၏။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြရလဒ္ကို စစ္အစိုးရက အာဏာလဲႊေျပာင္းဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံတကာအေရးယူပိတ္ဆို႔မႈမ်ားေၾကာင့္ ႏိုင္ငံျခားကုမၸဏီမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံမွ စြန္႔ခြာၾကသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ ဖိအားမ်ားေအာက္တြင္ ဦးမိုးျမင့္က ျပည္တြင္းကလူမ်ားကို အလုပ္အကိုင္ ပံ့ပိုးေပးႏုိင္သည္ဟုဆိုေသာစိတ္ျဖင့္ ၎၏ကုမၸဏီအလုပ္မ်ားကို လုပ္ကိုင္ခဲ့သည္။ အစိုးရႏွင့္ဆက္စပ္ေသာ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ သူ၏ ေဆာင္ရြက္မႈမ်ားအတြက္ သတိေပးခ်က္မ်ား ရွင္းလင္းေသခ်ာေအာင္ ေရးေစခဲ့ၿပီး လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ား မရွိရေအာင္ လုပ္ခဲ့သည္။
“အားလံုးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္လုပ္တယ္။ ဘာမွဖံုးဖိထားစရာမရွိဘူး”
၂၀၀၈ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ ပတ္သက္မႈေၾကာင့္ အေမရိကန္အစိုးရက ဦးမိုးျမင့္ကို အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႔ ခရီးသြားလာခြင့္ဗီဇာပိတ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ၎၏ေတာင္းဆိုမႈေၾကာင့္ ေနာက္ႏွစ္တြင္ ျပန္ေပးခဲ့သည္။ ၀ီကီလိခ္ေၾကးနန္းမ်ား ေပါက္ၾကားခ်က္အရ ဦးမိုးျမင့္သည္ စစ္အစိုးရႏွင့္ရင္းႏွီးသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္ၿပီး တရားဥပေဒအရ လုပ္ေဆာင္ေသာ စီးပြားေရးသမားတစ္ေယာက္ဟု အေမရိကန္သံ႐ံုးက သံုးသပ္ခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ဦးမိုးျမင့္၏ စိတ္ထား႐ိုးသားမႈႏွင့္ စည္းကမ္းႀကီးမႈ၊ နည္းပညာဘက္တြင္ ထိေရာက္ေအာင္ျမင္မႈမ်ားကို ခ်ီးက်ဴးၾကသည္။
ယခုအခ်ိန္ကေတာ့ ဦးမိုးျမင့္၏ ေရႊေခတ္ပင္ျဖစ္သည္။ သူက အနီေရာင္ေလဆာပန္ျဖင့္ နံရံေပၚရွိ ေျမပံုေပၚက ကမ္းလြန္ေရနံတြင္း ၃၀ ကို ထိုးျပလ်က္ရွိသည္။
ႏိုင္ငံတကာကုမၸဏီမ်ားအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ကမ္းလြန္ေရနံလုပ္ကြက္ ၁၁ ခုကို လုပ္ကိုင္လိုပါက ျပည္တြင္းကုမၸဏီမ်ားႏွင့္ တဲြလုပ္ရမည္ဟူေသာ သတ္မွတ္ခ်က္ရွိသည္။ သူက လုပ္ငန္းရွင္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေဆြးေႏြးေျပာၾကားထားၿပီး အခ်ဳိ႕ႏွင့္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ရန္ သေဘာတူၿပီးျဖစ္သည္ဟု ဦးမိုးျမင့္ကဆိုသည္။
“ကၽြန္ေတာ္ ထင္တာေတာ့ သူတို႔ေတြ ေသခ်ာသံုးသပ္ၾကည့္တဲ့အခါ ကုမၸဏီေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူတို႔နဲ႔ အတူတဲြလုပ္လို႔မရဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားၾကတယ္”
၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံစစ္အစိုးရက အရပ္သားအစိုးရထံ အာဏာလဲႊေျပာင္းေပးလိုက္ေသာအခါ စီးပြားေရးအခြင့္အလမ္းမ်ား ေပၚလာၿပီး ႏိုင္ငံတကာကုမၸဏီမ်ားက ဘာေၾကာင့္ ႐ုတ္တရက္ သူ႔အနားမွာ ၀ိုင္းလာရသလဲဆိုသည္ကို ဦးမိုးျမင့္က ေကာင္းစြာသေဘာေပါက္ပါသည္။ ျမန္မာကဲ့သို႔ ကမၻာ့ဘဏ္၏ သတ္မွတ္ခ်က္အဆင့္အနိမ့္ဆံုးျဖစ္ေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုတြင္ သူ႔ကုမၸဏီမ်ားကို မရွိမျဖစ္ ျဖစ္ေစရသည့္ သမိုင္းေၾကာင္းရာဇ၀င္ကို ေကာင္းစြာ သူကသိရွိသည္။ ေရနံတူးေဖာ္ေရးေလလံႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး သူက ယခုကဲ့သုိ႔ သံုးသပ္မွတ္ခ်က္ေပးခဲ့ပါသည္။
“ေဒသရဲ႕ ဘူမိေဗဒအေနအထားနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ဗဟုသုတအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈရွိပါတယ္”
(Financial Times သတင္းစာေဆာင္းပါးရွင္ Micheal Peel ေရးသားသည့္ Moe Myint Myanmar’s go to tycoon ေဆာင္းပါးကို ထားထားျမင့္ ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ဆိုသည္။)
